زناشویی و انعقاد نطفه 9

در مقاله قبلی، در مورد زناشویی و انعقاد نطفه نکاتی را ارایه کردیم. در این مقاله  ادامه این مطالب را بررسی خواهیم کرد.

آداب انعقاد نطفه (تطهیر قوه مولّده)

بدان که احوال و اوضاعی که در حصول مزاج نطفه انسانی مثلا که محل قابل نفس ناطقه و پذیرای آنست به حصر و ضبط در نمی آیند، زیرا تفاوت ازمنه و اختلاف آفاق و اوضاع کواکب و احوال والدین و کیفیت اطعمه و اشربه و هزاران هزار عوامل دیگر در نحوه کیفیت مزاج نطفه دخیلند و آن نطفه کذائی در چنان اوضاع و احوال مطابق طبیعت و جبلّت خود منعقد می شود و به وفق آن،قابلیت گرفتن عطایا و هبات باری تعالی پیدا می کند. خلاصه این که خُلق و خوی والدین و تمامی احوال آنان در اوقات و نیات آنها بلکه احوال نفس اوقات در
حال انعقاد نطفه و غذای مادر در زمان حمل چون دیگر اوصاف روانی و جسمانی او همه در مزاج طفل تاثیری بسزا دارند،و حق سبحانه از مجرای وجودِ خودِ والدین نفخ روح می کند و روح از این مجاری رنگ می گیرد چون آب آسمان از وادی ها.

ازدواج برای انشا صورت انسانی است نه برای اطفا شهوت حیوانی و لذا تمام افعال و اعمال موردِ قصدِ قبل و بعد از ازدواج باید به گونه ای باشد که بدین مقصود و غایت منتهی شود.

زیرا تمامی کیفیات نفسانی و مزاجی و احوال ظاهر و باطن والدین در کیفیت مزاجی و حصول استعداد نطفه انسانی دخیلند و اشخاص مطابق همان کیفیات، دارای اخلاق و احوال گوناگون می شوند، چنان که دارای اشخاص گوناگون اند. لذا پدر و مادر باید بسیار مراقب اعمال و نیّات خود باشند که همۀ آنها در نحوه تکون صورت انسانی دخلی به سزا دارند.

خلاصه این که خُلق و خوی والدین تمامی احوال آنان در اوقات و نیات آن ها بلکه احوالِ نفس اوقات در حال انعقاد نطفه و غذای مادر در زمان حمل چون دیگر اوصاف روانی و جسمانی او همه در مزاج طفل تأثیری بسزا دارند، و حق سبحانه از مجرای وجود خودِ والدین نفخ روح می کند و روح از این مجاری رنگ می گیرد چون آب آسمان از وادی ها.

پیامبر (ص) فرمودند:

زن و مرد در حین مواقعه (جماع) رو به قبله یا پشت به قبله نباشند. حکمتش نیز آن است که توجّه به هر جهتی را خاصیتی است به حسب نسبت عِلوی، چنانچه فرموده اند: توجه به جانب قطب جنوب و ستاره سهیل به جهت سهولت ولادت بسیار مؤثر است و به تجربه معلوم شده که اکثر حیوانات عند التولید به آن جانب متوجه می شوند و نیز فرموده اند: توجه به قطب شمال و دیدن آن و بنات النعش، صحت و تقویت چشم را مفید است.

• وقتی که انسان بسیار سیر است و معده پر از غذا است جماع خوب نیست زیرا جماع در این حال مانع هضم شدن غذا می شود.
• شیخ رئیس بوعلی سینا در قانون می فرماید: اگر کسی با شکم سیر و پر از غذا می خواهد جماع کند، حداقل قبل از جماع مدتی حرکت کند که خوراک تا اندازه ای در معده جایگیر شود و به حالت شناور در نیاید، بعد از جماع کردن هم تا می تواند زود بخوابد و زیاد بخوابد.
• همچنین کسی که گرسنه است و معده اش خالی از خوراک است، باز نباید جماع کند که جماع به حالت گرسنگی بیشتر از جماع با شکم سیری زیان دارد. زیرا جماع کردن با شکم گرسنه موجب از بین رفتن گرمای طبیعی بدن و گداختگی در تن و سبب دق می شود.
• افضل اوقات جماع زمانی است که شخص هضم اول و دوم را پشت سر گذاشته و در اثنای هضم سوم است و آن هنگامی است که غذا در معده هضم شده و دارد از معده سرازیر می شود که حدوداً سه یا چهار ساعت بعد از تناول غذا می باشد.
• همچنین جماع کردن پس از اسهال و قی نمودن ضرر دارد و باید از آن اجتناب کرد.
• کسی که بدنش بسیار گرم است یا زیاد احساس سرما می کند نباید جماع کند.
• به طور کلی بهترین وقت جماع آن است که شخص به تجربه دریابد که در چه فاصله ای از زمان اگر جماع داشته باشد، احساس سبکی و استراحت می کند و هوسَش جمع تر می شود. آن مدت را به ذهن بسپارد و انجام جماع را بر حسب تجربۀ به دست آمده تنظیم کند.
• در روایت است که همبستر نشدن با همسر، بیش از 4 روز کراهت دارد و بیش از 4 ماه، گناه محسوب میشود و طرفین باید استغفار نمایند.

از آنجا که مبدا و سرچشمۀ بیشتر اختلافات زن و مرد در منزل، ارضا نشدنِ کاملِ یکی از طرفین و یا هر دو طرف است. لذا زن و مرد باید سعی نمایند همواره بر تمایلات جنسی یکدیگر پاسخ مثبت داده و بر یکدیگر پشت نکنند. در روایات، کثرت جماع مستحب شمرده شده و این عمل باعث محبت و الفت بیشتر بین زن و مرد می شود. اما در عین حال باید توجه نمود که کثرت این عمل نباید به اندازه ای برسد که باعث ضعف قوای طرفین و یا عدم امتیاز ایشان از حیواناتی که صورت ملکۀ شهوت هستند گردد، حیواناتی چون خروس که صورت ملکۀ شهوت و شهوت رانی می باشند.

در مقاله بعدی، ادامه این موضوع را می خوانیم.