زناشویی و انعقاد نطفه 5

در مقاله قبلی، در مورد زناشویی و انعقاد نطفه نکاتی را ارایه کردیم. در این مقاله ادامه این موضوع را بررسی خواهیم کرد.

بعضی آداب زناشویی

نکاتی اندر باب جماع:

• در روایت منقول است که اگر کسی انگشتری با او باشد که بر آن نام خدا نقش کرده باشند، جماع نکند.
• مبادا کسی در حالی که از قضای حاجت خودداری می ورزد، نزدیکی کند؛ زیرا این کار، بواسیر می آورد؛ و مبادا کسی در حالی که پیشاب خود را نگه می دارد، نزدیکی کند، چرا که این کار، ناسور می آورد.
• سه چیز بدن را نابود می کند و بسا باشد که انسان را بکشد: رفتن حمام با شکم پر، و نزدیکى کردن با زنان با شکم پر، و همخوابگى با زنان سالخورده
• درباره آمیزش با پشت و نشیمنگاه زنان پرسیدند، حضرت فرمود: همسرت، عروسک و عشق زندگی تو است، پس او را با این کار اذیت مکن.
• به عشق و هواى زن غیر خودت با همسرت میاویز؛ چرا که من می ترسم اگر فرزندى پسر نصیبتان شود مخنّث و خود فروش زن مآب باشد و یا دیوانه و ناقص العقل
• در حالی که شهوت زنی دیگر در نظر توست، با همسرت آمیزش مکن، زیرا می ترسم که در این حال اگر فرزندی از شما به هم رسد، نابکار و فرومایه از کار در آید.
• ! با همسرت به عشق خواهرش مجامعت مکن؛ زیرا اگر فرزندى متولّد شود عشّار (گمرکچى) یا مددکار ظالم شده و گروهى از مردم به دستش هلاک مى گردند.
• جز از سر چیرگى شهوت، آمیزش مکن.
• چون زن و مرد جماع کنند، عریان نشوند مانند دو خر؛ زیرا که اگر چنین کنند ملائکه از ایشان دور می شوند.

بازگشت مجدد

• آمیزش پس از آمیزش، بی آنکه میان آن ها غسلى صورت پذیرفته باشد، دیوانگى فرزند را در پی می آورد.
• امام صادق (ع) هرگاه بعد از جماع و پیش از غسل، اراده جماع مجدد می کردند، وضو می ساختند.
• اگر کسی از شما به سراغ زن خویش برود و آن گاه بخواهد بار دیگر این کار را انجام دهد، وضویی بسازد؛ زیرا این کار، نشاط بیشتری برای بازگشتن ایجاد می کند.
• اگر کسی از شما به سراغ زن خویش رفت و آن گاه خواست که بار دیگر بازگردد، شرمگاه خویش را بشوید.

آنچه پس از آمیزش، باید انجام داد:

الف) پیشاب كردن

• اگر مردى با همسر خویش نزدیکى کرد، تا پیشاب نکرده است، غسل نکند؛ از این بیم که مبادا باقى مانده منى در آمد و شد باشد و از آن، دردى بى درمان خیزد.
• پس چون آمیزش کردى، راست مایست و کامل هم منشین؛ بلکه بر پهلوى راست لم بده و سپس، زمانى پس از آن که کار خویش به پایان برده اى، براى پیشاب کردن برخیز. در این صورت، به اذن خداوند از سنگ (مثانه) در امان خواهى بود.

ب) شستن شرمگاه

• اگر کسى از شما به سراغ زن خویش رفت و آن گاه خواست دیگر بار بازگردد، شرمگاه خویش را بشوید.

ج) غسل

• از امام صادق (ع) پرسیدند: علت غسل جنابت چیست ؟ همانا آمیزش کننده، کارى حلال انجام داده است و کار حلال هم مایه آلودگى نیست، فرمودند: جنابت، همانند حیض است؛ چرا که نطفه، خونى است استحکام نایافته و آمیزش هم امکان پذیر نیست، مگر به حرکتى سخت و شهوتى چیره. پس، چون به پایان رساند، بدن، نفس مى کشد و مرد از نفس آن، در خود بویى بد احساس مى کند. غسل براى همین واجب شده است و البته غسل جنابت، افزون بر این، امانتى است که خداوند به بندگان خویش سپرده است تا از این رهگذر، آنان را بیازماید.
• علت غسل جنابت، پاکیزگى است تا انسان را از آنچه از آزردگى آن کار دیده است، تطهیر شود و همه تن او پاک گردد؛ زیرا جنابت، از همه بدن شخص برخاسته و از همین رو، تطهیر همه بدن بر او واجب شده است.
• علت آسان تر گرفتن درباره پیشاب و مدفوع، آن است که از جنابت بیشتر و همیشگى ترند و از همین رو، به سبب فراوانى، مشقت آورى و بیرون آمدن آن ها بدون خواست و شهوت، خداوند، در این باره به وضو بسنده داشته است، در حالى که جنابت، تنها از لذت جویى و لذت یابى و واداشتن خود به این کار از انسان بر مى خیزد.

در مقاله بعدی به بررسی احکام جنابت می پردازیم.