خواص بلیله، شناخت گیاه Terminalia bellirica و مضرات آن

خواص بلیله بی‌شمار است. در این مقاله با گیاه بلیله و فواید آن آشنا خواهید شد.

Terminalia bellirica(نام علمی)

Belleric myrobalan(انگلیسی)

Myrobalan(فرانسوی)

اسامی: بلیله، بلیلج، بهیرا، بلیلگ، بهیره، باهرا، آملج، آنوله

مشخصات گیاه بلیله(Terminalia bellirica):

بلیله(Terminalia bellirica) درختی بزرگ، تنومند با ارتفاع حدود 20 متر و ساقه‌های ضخیم است که طول برگ‌های آن حدود ۱۵ سانتی‌متر و پهن‌تر از برگ انبه است. چرمی‌شکل و سبزرنگ است و به سمت انتهای شاخه‌ها پربرگ است. بومی جنگل‌های مرطوب هند است و در دشت‌ها و تپه‌های پست در جنوب و جنوب شرقی آسیا می‌روید، و به عنوان درخت‌های کنار خیابان نیز رشد می‌کند. این گیاه، علوفه خوبی برای گاوها است.

میوه‌های آن دراز، تخم مرغی، سرباریک و تقریباً به بزرگی یک بادام معمولی است ولی دارای تقسیمات عرضی پنج‌تایی می‌باشد (شبیه میوهٔ باقلا). گوشت روی میوه که روی پوست دانه را پوشانده تلخ مزه و قابض است. پوست دانه اش زرد رنگ مایل به سفید و غبارآلود، بسیار سخت و نازک‌تر از پوست هلیله است و از مغز آن روغن مخصوصی می‌گیرند. به‌طور کلی پوست و قسمت بیرون از دانه‌ی بلیله استفاده می‌شود.

بلیله(Terminalia bellirica) یکی از ترکیبات اصلی اطریفل است.

مزاج این گیاه سرد و خشک است و مصلح آن، عسل و شکر است.

خواص بلیله(Terminalia bellirica):

• درمان سردرد
• درمان جذام
• ضد تب، ضد سرفه
• دباغی کننده معده و صفرابر،
• اشتها آور و تقویت کننده معده
• تقویت بینایی
• رفع مشکلات روده مستقیم و مقعد، سوء هاضمه، یبوست و بواسیر

عوارض بلیله:

این گیاه برای اعضای بخش‌های پایینی بدن مضر است و نباید زیاد مصرف شود.