آموزش طب

ورزش از دیدگاه طب اسلامی و سنتی 10

ورزش از دیدگاه طب اسلامی و سنتی

در مقاله قبلی، در مورد ورزش و سوخت و ساز بدن، مطالبی ارایه کردیم. در این مقاله ادامه این موضوع را بررسی خواهیم کرد.

مقدار ورزش و نرمش برای مزاج ها:

 بلغمی ها:

  • به آهستگی شروع می کنند ولی استقامتشان بالا است، به علت وجود بلغم اول که می خواهد شروع به حرکت کند یک مقدار مقاومت می کند، به بعدش که گرم می شود ،خوب کارمی کند و استقامت خوبی دارد.

دموی ها:

  • هم در سرعت خوبند و هم استقامت بالایی دارند.

صفراوی ها:

  • در استقامت ضعیف هستند. به علت اینکه حرارتی که در بدنشان هست خوب است اما رطوبت در بدن کم است. در نتیجه در ورزش های استقامتی رطوبت تبخیر می شود و رطوبتی که بخواهد جایگزینش شود کم است. در نتیجه این ها در دوهایی که استقامتی است خستگی های زودرس دارند.
  • ولی در سرعت حرف اول را می زنند. حتی از دموی ها هم بیشتر می دوند.

سوداوی ها:

  • در هر دومورد استقامت و سرعت، ضعیف هستند. هم دراستقامت هم سرعتشان نسبت به دموی ها و صفراوی ها ضعیف است.

 دو پارامتر ورزش و تحرک:

  1. رطوبت
  2. حرارت
  •  رطوبت می خواهد. زیرا باید رطوبت باشد تا سوخت و ساز در بدن انجام شود، برای جا به جایی مواد در بدن نیاز به حرارت است.
  • البته حرارت و رطوبت هر دو در حد اعتدال خوب است و کم و زیادش هر کدام عوارضی دارد و باعث تضعیف می شود.
  • یک سوداوی هیچکدام از این ها را ندارد؛ زود موادش تحلیل رفته و رطوبتش تحلیل می رود.
  • سوداوی ها عموما در فعالیت های بدنی ضعیف هستند؛ اما در تفکر قوی هستند. زیرا قوای بدنی نمی خواهند و سریع روی موضوع تیز می شوند و تمرکز می کنند.
  • تفاوت فکر کردن سوداوی ها با صفراوی ها در این است که صفراوی گاهی تیز می شود ولی زود می پرد ولی سوداوی ها این چنین نیستند. فکر را می گیرند، تند و تیز ادامه می دهند و اینکه سوداوی ها در تفکرات، تفکرات ریزبینی دارند. سوداوی ها تفکرات مثبت و رو به بالا دارند.
  • صفراوی و سودایی نباید اصلا در ورزش خسته شوند.
  • پس کسانی که صفراوی هستند به خصوص غلبه صفرا دارند و افراد سوداوی مزاج نیز نباید در ورزش خسته شوند تا زمانی که نشاط دارند ورزش کنند و بعد ورزش را ترک کنند.
  • صفراوی ها و سوداوی ها باید خوراکی های رطوبت دار بخورند.

 وقتی صحبت از ورزش در هر روز می کنیم اگر واقعا ورزش باشد به فرد قدرت می دهد وخوب هم هست. اما ورزشی که نیم ساعت الی چهل دقیقه و در هر روز باشد، خیلی فایده ای ندارد.

مخصوصا اگه وزنه برداری سنگین یا دوی ماراتن سنگین باشد، بدن را ضعیف می کند. ولی اگر یک روز در میان باشد، مفید است.

مثل حمام رفتن، که حمام اگر هر روز باشد بدن را ضعیف و لاغر می کند. ولی اگر یک روز در میان باشد، بدن فربه می شود و رطوبت دهی به بدن می کند.

روال ریاضت و فعالیت:

  • روال این طوری نیست که بخواهی ورزش کنی یک توپ را بندازی جلوی پا و بدوی؛ بلکه اول باید نرمش داشته باشید، سپس ورزش کنید، و در انتهای ورزش دوباره نرمش داشته باشید.
  • نرمش باید شامل حرکات کششی، هوازی یا غیر هوازی باشد.
  • حرکت کششی بسته به اینکه فرد چه ورزشی می خواهد انجام دهد روی آن اندام بیشتر تاکید می کند، بعد در حرکات در جا زدن مثل پروانه درجا و…آرام آرام این کار رو طی می کند.
  • در ورزش های حرفه ای روش هایی وجود داره تا به آمادگی برای قسمت سنگین ورزش برسند. مثلا یک بوکسور این جور نیست بخواهد یک دفعه وارد تمرینات بکس شود، بلکه کارش حساب و کتاب دارد، یک ورزش هایی می کند که از چه نقطه ای شروع کند و چه کار بکند.
  • یک سری از ورزش ها بدین گونه است که می گویند از پا شروع به گرم کردن کنید تا به سر برسید. و گاهی برعکس انجام می شود یعنی از سر به پا.
  • اول با نرمش قوای بدن آرام آرام بیدارشود. هورمون های بدن بیدار می شوند و اخلاط در جای خودشان قرار می گیرند و قلب و کبد و مفاصل همه این ها آماده می شوند بعد به سراغ ورزش می روند.
  • وقتی مثلا فوتبال بازی کردید و بازی تمام شد، یک دفعه طرف رخت کن برای عوض کردن لباس نرو. بلکه حدود یک ربع یا ده دقیقه باید آرام آرام نرمش کنید تا آن اسیدلاکتیک ها و مواد و اخلاط زایدی که شما ورزش انجام داده اید و در بدن تجمع پیدا کرده است، از طریق عروق پوست و مبانی خروجی دیگر، آرام آرام دفع شوند.
  • عمدتا کسانی که ورزش و نرمش آخر را انجام نمیدهند، بعد از ورزش، دچار کسالت، کمر درد، پادرد می شوند.

مثلا در کوهنوردی دقت کنید وقتی بالا می روید خوب است. شاید گاهی خستگی هایی برای فرد به وجود آید ولی پایین آمدن خیلی  خطرناک است. زیرا سر پایینی است و عضلات پا در گیر نیست، وقتی پا را می اندازی پا شل است و مفصلش رها است. بنابراین انواع
مشکلات مفصلی برای فرد پیش می آید.

پس دقت کنید اگر بالا می روید کمی به مفاصل فشار می آید ولی سر پایینی ها برای جسم خطرناک است.

در مقاله بعدی، ادامه این مطلب را می خوانیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *