در مقاله قبلی، نکاتی در مورد نگهداری نوزاد ارایه شد. در این مقاله ادامه این مطلب را بررسی خواهیم کرد.
مراقبت کودک معتدل المزاج
گروهی از دانشمندان گفته اند: وقتی نوزاد به دنیا آمد، قبل از هر چیز باید ناف او را به فاصله چهار انگشت برید و بخش بریده را با پشمی پاکیزه که به نرمی تاب داده شده است بست، تا طفل، آزاری نبیند و بعد پارچه ای که به روغن زیتون اندوده است بر آن نهاد. همچنین توصیه شده است که مخلوطی به نسبت برابر از زردچوبه (عروق الصفر)، خون سیاوشان، اَنزَروت، زیره، چوبک اُشنان، مرّ کوبیده بر ناف، پاشیده شود و تن نوزاد با آب نمک رقیق اندوده گردد تاسطح و لایه پوست سخت و نیرومند شود. بهترین نمکها برای این منظور نمکی است که مقداری شادنَه، کوشنه، شَنبلیله، مرزه و سماق با آن مخلوط کرده باشند و نباید آب نمک دار، به بینی و دهان برسد. این که توصیه می شود بدن نوزاد را قبل از هر چیز باید سختی بخشید، از آن روست که نوزاد در آغاز تولد از هر چیز زبر و سردی آزار می بیند، زیرا پوستش بسیار نازک و گرم می باشد و هر چیز نسبت به آن سرد و سخت و زبر است. اگر نوزاد، رطوبت و کثافت ” چرگینی” بسیار داشته باشد با آب نمک دار مجددا اندوده می کنیم و بعد او را با آب ولرم می شوییم.
سوراخ بینی نوزاد را همیشه باید با انگشت ناخن گرفته پاک کرد، کمی زیت در چشمانش چکاند، با انگشت خنصر مقعد او را تحریک کرد تا باز شود. نباید گذاشت طفل سرما بخورد و بهتر آن است که بعد از سه یا چهار روز که نافش می افتد، خاکستر صدف و یا خاکستر عصب ضخیم بالای پاشنه گوسفند، یا سرب سوخته ساییده را در شراب کرد و بر آن پاشید.
ماما باید موقع قنداق پیچیدن وی قبل از هر چیز با کمال ملایمت اندام های او را با دست مالش دهد و با فشار بسیار خفیف سر انگشتان، هر اندامی را که سزاوار پهن شدن است پهن کند و هر آنچه را که شایان باریکی است باریک کند و هر اندامی را به بهترین شکل درآورد. این کار باید بارها تکرار شود. چشم های نوزاد را باید همواره با چیز نرم حریر مانند مالید، آبدانش را با دست مالش داد تا ادرار از آن جدا شود. بعد از آن بر ماما است که هر دو دست نوزاد را بگستراند و دو ساعد او را بر دو زانویش بچسباند و سرش ر ا پارچه ای بپیچد و یا کلاهی بگذارد. کلاه باید بر سرش هموار آید.
محل خواب نوزاد باید خانه ای باشد با هوای معتدل، نه گرم و نه سرد و در سایه باشد و نور قوی بر او نتابد. محل سر نوزاد در بسترش باید بلندتر از سایر قسمت ها باشد و نباید گذاشت گردن و پهلو و پشت نوزاد به سبب ناهمواری بستر، کج شود.
شستشوی نوزاد
نوزاد را در تابستان باید با آب معتدل، شستشو داد. در زمستان، آب شستشو باید کمی گرم باشد ولی نه به آن اندازه ای که آزار دهنده باشد. بهترین موقع شستشوی نوزاد بعد از خواب طولانی است. رواست که نوزاد را روزی دو تا سه بار شست و زیانی ندارد که در تابستان آب شستشوی نوزاد، ولرم و تا اندازه ای خنک باشد ولی در زمستان حتما باید معتدل الحراره باشد. گرمی آب شستشو باید به حدی باشد که تن نوزاد را گرم کند. موقع استحمام نوزاد باید مواظب بود که آب در سوراخ گوش هایش نفوذ نکند.
در شستشوی نوزاد باید این دستورها مراعات گردد:
- با دست راست او را گرفت و سینه اش را بر ساعد چپ گذاشت.
- شستشو دهنده باید سعی کند با لطف و نرمش و آهستگی دو کف دست نوزاد را به پشت و پاهایش را به سرش نزدیک کند.
- بعد از شست شو باید او را با پارچه نرم خشک کرد و به ملایمت مالش داد. نخست او را بر شکم و بعد به پشت خوابانید و باز او را دست مالی کرد و با فشار خفیف انگشتان به او شکل بخشید. از آن به بعد او را باید در پارچه پیچید و زیت آبکی پاکیزه در بینی هایش چکاند، زیرا زیت، هر دو چشم و لایه های هر دو چشم را پاک می کند.
در مقاله بعدی، ادامه این مطالب را می خوانیم.