در مقاله قبلی، در مورد رکن آب نکاتی را ارایه کردیم. در این مقاله ادامه این موضوع را بررسی خواهیم کرد.
آب های معدنی:
- آب های معدنی دارای خواص خوراکی خاصی نیستند.
- در اسلام از مصرف آب های سنگین معدنی نهی شده است.
- منظور ما از آب های معدنی آب هایی است که از دل کوه به صورت آشامیدنی بیرون می زند نیست. چون مصرف این آب ها، نه در طب اسلامی نه در طب سنتی ممنوع نیست. منظور آب های گوگرد دار و بعضی آب های دیگر است که به علت دارا بودن مواد سنگین معدنی، خاصیت خوراکی ندارند.
- به همین جهت در روایات، استفاده خوراکی از این آب ها را به جهت مضرت آن ها منع کرده اند. زیرا باعث فساد قوای بدن می شوند.
- درمورد مصرف جذبی آب، منع خاصی صادر نشده است.
- بعضی از آب های معدنی در نقاط مختلف کشور مانند: سرعین، اردبیل، لاریجان و … دارای خواص درمانی متعددی هستند که در صورت استفاده صحیح، جنبه داروی جذبی از طریق پوست را دارد. به خصوص برای بیماری های سرد عضلات و مفاصل و…
جواب دهی خوب و مناسبی دارد. - البته حیوانات نیز حسب غریضه طبیعی خود، برای درمان انواع و اقسام بیماری های خود، به بعضی از این چشمه های بکر هجوم می آورند.
یکی از مباحث مهم، مصرف آب در مسافرت ها است.
- در بسیاری از مسافرت ها، افرادی که از یک منطقه به منطقه دیگر مسافرت می کنند در اصطلاح آب به آب می شوند.
- آب به آب شدن یعنی فردی که به آب خوراکی یک منطقه عادت داشته با مصرف آب خوراکی منطقه جدید دچار مشکلات معده و روده می گردد.
- علایم اصلی اختلال، در هضم و اسهال است. دربرخی موارد هم یبوست و دردهای پراکنده در شکم، اما عموما همان اسهال علامت شایع است.
- این علامت در زمانی بیشتر خود را بروز می دهد که فرد، از جایی که آب سبک و شیرین داشته ناگهان به شهرها و مناطقی می رود که آب ثقیل و سنگین دارند.
- در اینجا روده ها چون این آب را نمی پسندند در نتیجه آن را جذب هم نمی کنند تا به سمت کبد ببرند.
- درنتیجه مقدار آب در روده ها زیاد می شود و حالت اسهال پدید می آید.
- بسته به نوع آب، می توان به روش های مختلف آب را اصلاح کرد، مانند جوشاندن ، کمی شیرین کردن ، آب پیاز ، سرکه و…
در توصیه های معصومین نیز یکی از روش هایی که می توان از این مشکل جلوگیری نمود این است که:
- از مکان مبدا و شهر خود مقداری آب بگیرد و در هر سفر با آب شهر بعدی مخلوط کند. یعنی درحقیقت این روش ساده، نوعی واکسن و عادت دادن گام به گام طبیعت بدن با طبیعت و آب اطراف است.
- قبلا مسافرت ها با پای پیاده یا اسب بود ؛ در نتیجه، طول می کشید فرد از یک شهر و منطقه آب و هوایی به منطقه دیگر برود و در نتیجه آرام آرام به مکان جدید در طی مسیر عادت می کرد. اما الان یک ساعته با هواپیما چند صد کیلومتر تغییر مکان می دهد و بدن، ناگهان خود را در یک منطقه جغرافیایی جدید با آب، هوا، طول و عرض جغرافیایی و در نتیجه تاثیرات مختلف محل زمین و اجرام نسبت به قبل و … می یابد.
- یکی از موارد مهم دیگر که متأسفانه در بحث مسافرت ها با وسایل روز اصلا ملاحظه نمی شود، بحث اختلاف ارتفاع است.
- مثلا کسی که بیماری فشار خون دارد و سوار ماشین می شود یک ساعته به یک ارتفاع زیاد می رود، تغییر ارتفاع ناگهانی برایش خطرناک است.
- افرادی که دارای خشکی زیاد مغز هستند، تغییر ناگهانی مکان از رطوبت به سمت خشکی برایشان آزار دهنده است. این افراد در مسافرت ها، دچار بی حوصلگی و پرخاش و… می شوند و عموما مسافرتهایشان با جدال است.
- کسی که سوار هواپیما می شود و ناگهان هواپیما چند هزار پا صعود می کند و بعد فرود می آید، این اختلاف ارتفاع یقینا به مغز و سیستم بدن آسیب می زند.
در مقاله بعدی، ادامه این مطالب را می خوانیم.