در مقاله قبلی، در مورد رکن آب نکاتی را ارایه کردیم. در این مقاله ادامه این موضوع را بررسی خواهیم کرد.
یکی از مباحث جنجالی در خصوص آب، نوشیدن آب با غذا و بعد از غذا است.
بعضی عنوان می کنند نظر طب اسلامی و طب سنتی در مورد نوشیدن آب با غذا و بعد از غذا متفاوت است. در ادامه می گویند طب سنتی اجازه مصرف آب، در هنگام غذا خوردن را نمی دهد ولی طب اسلامی و روایات اجازه نوشیدن آب را می دهند و گاهی تاکید بر آن دارند و چند روایت نیز به عنوان نمونه می آورند.
اینجا چند مساله مطرح است:
- بسیاری از احادیث باید قبل از طرح آن، از نظر سلسله و سندیت و منابع و… دقیق بررسی شود. تعداد احادیث و روایات جعلی
چندین هزار است. - در مورد روایات طبی هم یکی از ارکان مهم تشخیص، خود علم طب است.
- اول اینکه در طب سنتی هم این نیست که مطلقا منع مصرف آب در حین غذاخوردن شده باشد. بلکه به صورت حداقل در غذاهای خشک و در مزاج های خشک بلامانع است.
- در طب اسلامی نیز چنین نیست که معصوم اجازه داده باشد همه افراد هنگام و بعد از غذا آب بنوشند.
- بعضی احادیث و روایات نیز جنبه شخصی و فردی دارد نه عمومی. زمان، مکان و شرایط احادیث طبی، مانند تمام احادیث دیگر و مانند شان نزول آیات، باید دقیق مورد مطالعه قرار گیرد.
زمانیکه ما غذا می خوریم و غذا در معده می ریزد چه چیزی است که غذا را به طور متوسط در حدود سه ساعت هضم می کند؟؟؟
- اولین و موثرترین هضم کننده، شیره ها و اخلاطی است که از معده حسب نوع غذا، ترشح می شوند و جهت هضم روی غذا می ریزند و حرکت دودی شکل معده نیز کمک کار هضم است.
اگر در یک فرد دارای معده معمولی با غذای معتدل بخواهد با غذا و بعد از غذا، آب و نوشیدنی بخورد چه اتفاقی خواهد افتاد؟؟؟
- شیره هایی که جهت هضم غذا به صورت هوشمند توسط طبیعت مدبره بدن ترشح می شوند با خوردن آب رقیق می شوند.
- در اینصورت دیگر این شیره و اخلاط رقیق شده توان هضم غذا را ندارند.
- به مرور زمان با تکرار این عمل، معده ضعیف می شود.
- با ایجاد خلط ناصالح، انواع بیماری های کبدی و کلیوی و… پیش می آید.
- زیرا مواد هضم نشده از هضم اول به سمت هضم دوم کبدی می روند و مشکل ساز می شوند.
- به مرور زمان اول ورم معده بعد زخم معده گریبانگیر فرد می شود و بعد هم چاقی و مشکلات کبدی و…
- در افراد بلغمی که معده های بلغمی دارند نوشیدن آب صدمه زیادی به آن ها می زند.
- عمده مشکلاتی مانند سنگ کلیه و نقرس و روماتیسم و… همه منشاء معدی دارند.
از دیدگاه طب اسلامی، اولین جایی که در تمام بیماری ها، چه بیماری های داخلی و چه خارجی باید اصلاح شود، اول معده است.
- افراد صفراوی هم هنگامی که در حال خوردن غذا هستند اگر تشنگی و خشکی معده شان زیاد شد به مقدار خیلی کم به صورت مزه مزه می توانند آب بنوشند.
- اما این، راهکار اصلی برایشان نیست و همین نحوه مصرف آب هم برایشان بی ضرر نیست و اینکه حکما گفته اند می توانند اینگونه کمی آب بنوشند برای اجبار است تا معده شان از شدت خشکی دچار مشکل نشود.
- اگر آب نوشیده نشود ترس زخم و شکاف معده است یعنی در شرایط اجبار و گرنه بهترین روش برای مزاج های خشک، به خصوص صفراوی ها که زیاد در طی مصرف غذا، محتاج آب می شوند مصرف غذاهای رطوبتی است مانند: آش دوغ، آش ماست، آش جو، گندم، نان و شیر، نان و ماست، شیربرنج و… که در این غذاها، غذا با آب به ترکیب اتحادی رسیده اند و دیگر عارضه ای مرتبط نخواهدبود.
- پس نوشیدن آب در بعضی موارد هم از روی اجبار است و روش صحیح تغذیه را بیان نمودیم. حتی طب نوین نیز اعلام داشته که مصرف غذا با آب همزمان صحیح نیست. یا حتی غذا با مایعاتی مانند آبمیوه و…
در مقاله بعدی، در مورد رکن آتش مطالبی ارایه خواهیم کرد.