Pistacia terbinthus(نام علمی)
黄连木(چینی)
पिस्ता टेरेबिंथस (هندی)
اسامی: سقز سفيد، پسته کوهی، بنه (خراسانی)، وهنوشک و قسقوان و گُنوشک (کردی)، قولنگ یا کولنگ (لری و لکی)، کلخونگ(دزفولی)
مشخصات گیاه:
پسته کوهی، درختی خودرو با ارتفاع بین 2 الی 3 متر و حداکثر ۷ یا ۹ متر است. میوه پسته کوهی به صورت شفت است، مغز آن روغنی است و به صورت تخمه مصرف می شود با این تفاوت که پوسته سخت آن باعث آسیب به دندان میشود.
پوسته بیرونی این میوه، در حالت تازه، سبز رنگ و قسمتی از آن قرمز رنگ است و به صورت نیمه رسیده در اردیبهشت ماه برداشت می شود. از میوه بیشتر برای تهیه ترشیجات استفاده می کنند.
رنگ پستهکوهی، سبز تیره و کروی شکل است. خواص پسته کوهی تقریبا با پسته آجیل برابر است. مغز آن نیز شبیه مغز پسته ولی کوچکتر است. بنه با پسته های آجیلی تقریبا خاصیتی مشابه دارد.
شیره غلیظ درخت پسته وحشی را سقز صمغ گویند. سقز مادهای مانند آدامس است و غلظت آن تا حدی است که میتوان از آن به عنوان یک آدامس مفید و طبیعی استفاده کرد. سقز یا شیره درخت بنه در صنعت آدامسسازی استفاده میشود و باعث کش آمدن آدامس میشود. شیره این درخت در هنگام ترشح به رنگ سبز روشن است و برای کمک به هضم غذا و افزایش اشتها مفید است.
طبع پسته کوهی، گرم و خشک است.
خواص پسته کوهی:
- تقویت دستگاه گوارش
- درمان کم خونی
- ضد میکروب و افزایش دهنده مقاومت بدن
- کاهشدهنده درد عضلات، کمر درد، درد قولنج
- کاهش التهابات و زخم های پوستی، تقویتکننده ناخن
- تقویت کبد
- ضد سرفه، پاک کننده اخلاط سینه و ریه
- ادرارآور، دفعکننده سنگ کلیه
- تقویت اعصاب، رفع افسردگی و پیشگیری از آلزایمر
- تقویت نیروی جنسی و پیشگیری از زودانزالی در مردان
- با مصرف ضماد پسته کوهی، می توان از گزیدگی توسط نیش حشرات پیشگیری کرد.
عوارض مصرف پستهکوهی
- زیاده روی در خوردن پسته کوهی، باعث کماشتهایی و زخمشدن دهان میشود.
- مصرف زیاد آن باعث بالا رفتن فشار خون خواهد شد.